In Memoriam Pater Theo van Rossum

In memoriam Pater Theo van Rossum, OSFS

Oud-gildeheer van het gilde St. Leonardus

Na een leven  van liefde, zorg en aandacht voor ons allen is emeritus pastor en oud-gildeheer van het St. LeonardusgildeTheo van Rossum op maandag 10 februari 2015 op een leeftijd van bijna 95 jaar in alle rust en overgave weggeleden  uit dit leven naar het paradijs waar hij zo naar uitzag. Hij overleed in het verzorgingshuis van de Fraters in Tilburg na ruim 73 jaar deel  te hebben uitgemaakt van de congregatie van de Oblaten van Franciscus van Sales.

Na zijn priesterwijding in 1948 werd hij leraar Nederlands op het Klein seminarie Ave Maria te Tilburg. In 1966 volgde zijn benoeming tot pastoor van de Leonardusparochie.

Theo was een bevlogen man, een priester,  die meer wil geven dan nemen, een dienaar van het woord en het schrift, letterlijk en figuurlijk, met een creatief sturende geest, een markante persoonlijkheid. Voor de Leonardusparochie is hij van grote betekenis geweest. Hij wist van aanpakken. Al  kort na zijn benoeming schafte hij de bankenpacht af. Hij wilde geen pastoor maar pastor zijn voor heel onze gemeenschap en uit de hartelijke opmerkingen op facebook blijkt wel dat hij een zeer geliefd persoon was. Naast zijn pastorale werk kreeg hij bekendheid door zijn culturele activiteiten. In 1969 werd hij o.a. voorzitter van de Beek en Donkse heemkundekring. In die hoedanigheid was hij bijzonder productief. Van zijn hand verschenen vele boeken, boekjes en geschriften, o.a. volksmondigheden, heemkundecahiers, gedichtenbundels en raagtensprookjes. Daarnaast was hij enige tijd lid van de Rotaryclub, redacteur van het weekblad “Rond”,  gaf zowel aan volwassenen  als aan kinderen van de school yoga. Door zijn dichterlijke inslag probeerde hij steeds met behulp van het tijdschrift: “ De Godsvonk” en de meditatie zijn eigen Godsbevlogenheid over te dragen aan vele anderen.

Speciaal als spreker genoot hij faam. Bij talloze gelegenheden, feesten, jubilea, kampioenschappen, carnaval e.d. excelleerde hij als (feest)redenaar. In woord en geschrift is hij enorm productief geweest.

Ook bij ons gilde St.Leonardus was hij zeer betrokken. Hij nam het initiatief tot de oprichting van onze Leonarduskapel, verzorgde de gebedsdiensten en toonde altijd erg veel belangstelling voor de gilde-activiteiten. Ook voor kring Peelland  verzorgde hij vaak de Eucharistievieringen. En als trouwe vereerder van St. Leonardus heeft hij deelgenomen aan een pelgrimstocht naar Zout Leeuw in België en Noblat in Frankrijk.

Helaas, de dood heeft aangegeven, dat zijn leven voltooid is. Bij zijn heengaan komen allerlei gevoelens bij ons op. Vooral het gevoel van dankbaarheid. Dankbaar voor zijn zorg voor alles wat hij met zoveel passie voor onze gemeenschap en voor ons gilde heeft gedaan. Voor zijn enthousiasme en onbaatzuchtige inzet, voor de hartelijke omgang met zijn parochianen, voor zijn goede adviezen die wij erg op prijs hebben gesteld. Als dank voor zijn vele verdiensten is Theo bij zijn afscheid benoemd als ereburger van Beek en Donk.

Met een dankbaar gevoel  hebben wij, samen met zijn medebroeders, zijn familie en vrienden, na een plechtige Eucharistieviering op 14 februari 2015 met gilde/eer van Theo afscheid genomen en hem naar zijn laatste rustplaats gedragen en de kist in de groeve laten zakken, waarna ten afscheid, over zijn graf werd gevendeld.

Rust zacht beste Theo. Moge St. Leonardus, onze schutspatroon, jou genadig zijn.

Jaarvergadering 24 januari 2015

Jaarvergadering gilde St. Leonardus Beek en Donk.

Op zaterdagmiddag 24 januari 2015 heeft ons gilde haar jaarvergadering gehouden. Traditiegetrouw begonnen we om half twee met een gebedsviering maar dit jaar niet in de kapel, maar wegens weeromstandigheden in een zaaltje van Café Herberg ’t Huukske in Beek en Donk. Deze gebedsviering, die voor een belangrijk gedeelte in het teken stond van het overlijden van onze gildebroeder Frans Meulensteen, werd voorgegaan door onze gildeheer Franklin De Coninck. In zijn overweging sprak hij ons aan als gildebroeders, die altijd op weg zijn, net als onze Aartsvader Abraham en leven van Gods belofte, de kern van ons geloof. En soms vind je een spoortje van zo’n geloof bij iemand uit je eigen omgeving en dat was bij Frans Meulensteen. Zoals Abraham koesterde Frans bij ons de droom van een beloofd land. Mogen ook wij onze eigen droom koesteren.

Om kwart over twee begonnen we aan een lange vergadering met maar liefst 21 agenda-punten. Gelukkig waren daar ook hamerstukken bij, maar enkele belangrijke punten willen we hier toch wel vermelden.

De secretaris Jan Rovers had een zeer uitgebreid en prachtig  jaarverslag 2014 samengesteld, dat zonder opmerkingen werd goedgekeurd. Ook de penningmeester André van Nunen presenteerde een transparante exploitatierekening 2014, gevolgd door een begroting voor 2015. Hij mocht veel complimenten incasseren en ook de kascommissie was vol lof over hem.

Bij agenda punt 10 vond de herverkiezing plaats van de bestuursleden Harrie van Dijk en Geert-Jan van Rixtel(Fr.zn)., die na een schriftelijke stemming weer een mandaat kregen voor 4 jaar. Meteen daarna werd met witte en zwarte bonen een nieuw lid met algemene stemmen gekozen tot gildebroeder bij onze vereniging. Het is Léon de Louw, die al enkele maanden ter kennismaking onze bijeenkomsten had bijgewoond. Léon, van harte welkom en wij hopen van harte dat jij je nog vele jaren goed thuis zult voelen bij onze vereniging.

Na nog een verslag van de komende activiteiten en een verslag van diverse commissies sloot de voorzitter Geert-Jan van Rixtel (Bzn) om 18.00 uur met de christelijke groet deze vlotte jaarvergadering en was het wachten op de gildezusters voor een gezamenlijke Brabantse koffietafel. Hierna volgde nog een loterij om met de opbrengst de kosten van deze jaarvergadering te dekken.

In memoriam Frans Meulensteen

Daags voor Kerstmis 2014 bereikte ons het droeve bericht dat Frans Meulensteen, een van onze jongste gildebroeders van het Gilde  Sint. Leonardus te Beek en donk, is overleden. Helaas heeft hij op 54-jarige leeftijd de strijd tegen een korte, maar heftige ongeneeslijke ziekte moeten verliezen. Maar een zoon, een broer, een familielid, een vriend, een gildebroeder op zo’n jonge leeftijd te moeten afgeven is een zwaar gelag. Maar Gods wegen zijn onvoorspelbaar en menselijkerwijs gesproken lag er nog een mooie toekomst voor hem in het verschiet. Dit heeft zo niet mogen zijn en zullen wij hierin moeten berusten.

Frans was een man die op zijn eigen manier op velerlei terreinen zich verdienstelijk maakte voor zijn familie, zijn vrienden, onze gemeenschap en voor onze vereniging. In 1988 is hij lid geworden van ons gilde. Al meteen na zijn aanmelding ontpopte Frans zich als een kundig vendelier. Met veel enthousiasme heeft hij talloze keren het vaandel gezwaaid voor God, Koning(in) en vaderland.  In 1989 schoot hij zich tot koning.  Hij heeft enkele jaren als bestuurslid gefunctioneerd, maar hij voelde zich beter thuis als gewone gildebroeder in het gilde, waarvan hij nu ruim 26 jaar lid was. Hij trad nooit op de voorgrond en iedereen kon een beroep op hem doen.

In Frans verliezen wij een jonge en zeer gewaardeerde gildebroeder, die met veel gevoel voor tradities, voor eenvoud, voor saamhorigheid binnen onze groep, er op uit was om zich dienstbaar op te stellen voor ons gilde.  Met onvermoeibare inspanning heeft hij zich ingezet om zijn idealen te realiseren. Oprechtheid, sociale bewogenheid, broederschap en trouw stonden bij hem hoog in het vaandel geschreven, kortom, een gildebroeder uit het goede hout gesneden met een warm gevoel voor zijn familie, voor zijn vrienden en voor het gilde St. Leonardus.

Nu de dood ons heeft verrast en de banden zijn doorgesneden, nu zijn stem niet meer klinkt, nu hij niet meer vendelt en niet meer in ons midden is, voelen wij een leegte, die maar nauwelijks op te vullen is. Maar ons gezamenlijk verdriet heeft zich gevormd tot saamhorigheid, kracht en steun.

Achter de tranen van verdriet schuilt de glimlach en de mooie herinnering aan Frans.

 Op maandag 29 december na een plechtige viering bij het uitvaartcentrum De Groof zullen we van Frans met gilde-eer afscheid  nemen.